22.4.12

Eitt sindur um almenna skuld


Tað er sjáldan at eg skrivi nakað, eg verði biðin um. Men fyrradagin fekk eg eina avbjóðing um at greiða frá muninum millum fíggjarskapin hjá húsarhaldinum og so tann hjá tí almenna.

Ikki bara skuldi eg greiða frá tí, men tað skuldi sigast soleiðis, at hvørt mannsbarn skilti tað. Síggj – tað var ein avbjóðing av teimum heilt stóru, og teimum ber illa til at renna undan.

Munirnir eru fleiri millum tað almenna og so húsarhald, og eg skal ikki fløkja meg út í teir allar. Men ein er munurin, sum flestu fólk illa fáast at skilja – og hann er at tí almenna ikki tørvar at vera skuldarfrítt, eins og húsarhald stremba eftir at vera.

2.4.12

Vilstir bókhaldarar

Hallið á fíggjarlóg Løgtingsins er fyri tað fyrsta ovurstórt og haraftrat er talan um varandi hall. Tí er mátin at fáa tað vent til varandi avlop, at skerja útreiðslurnar heilt nógvar hundraðtals miljónir.

Heldur tú at hetta er rætt?
Soleiðis er í hvussu so er politiska grundarlagið hjá hesari samgonguni, og eg vænti ikki at tað hevði verið nógv annaðleiðis, um so ein onnur samgonga var.
Tí hetta er eisini grundfatanin hjá fólkinum sum heild, og hetta tykist eisini vera tað, sum pressan sum heild skrivar.
Men er hendan uppfatanin røtt?