7.8.06

Kunnleiki og tálgapannukaka

Hetta er fyrstu ferð at eg eri í Føgrulíð. Og eg havi ongantíð verið á Skarði, haðani háskúlaættin mestan er ættað. Nú nevndi eg okkum háskúlaættina, uttan at ætla tað frammanundan, so lat meg bara brúka høvið her fremst í textinum at sláa fast, at talan er so sanniliga um eina háskúlaætt, hóast vit ikki hava fleiri felags forfedrar enn hjúnini á Skarði Jóhannes og Elsu. Sjálvt um vit so haraftrat hava ættfedrar øg ættmøður úr Havn og Miðvági, frá Gjógv, úr Vestmanna, Fugli og Skálavík – so eru vit í ond kanska fyrst og fremst háskúlaættin.

1.1.06

Hvat er ein miljard millum vinir?

Munnu ikki tey flestu, sum ganga í biograf, kenna hesa kensluna av fyrigevandi meinaloysi, aftan á at hava sæð ein film um ræðuleikar, lagnutung lív ella katastrofur av onkrum slag? Hesa friðsælu løtuna tá man stígur út aftur úr biografmyrkrinum, út í ljósa túnið og lítandi yvir Vaglið, rennur ein ilur av hugna og samljóði gjøgnum teg og man hugsar sum so: “Her er so smátt, trygt og deiligt í Føroyum”.

Soleiðis kenni eg tað, eftir at hava lisið og fingið greitt frá um bankaeinskiljingarnar í Íslandi seinastu 10 árini. So heilt forbannað galið er tað altso ikki í Føroyum! Her er alt eitt sindur minni, meinaleysari og hugnaligari.