Vinnulig avvenjing

THE MATRIX - ein felags misfataður veruleiki

Tá eg sigi orðið ”jól” vita vit akkurát hvat ið talan er um. Og eg vænti at vit ikki bara vita, men eisini sansa og føla tað sama av orðinum. Soleiðis er við eindarmentan, drúgvari felags søgu og uppruna.

Fólk av fremmandum uppruna og aðrari trúgv hoyra orðið sjálvt, men hava ikki somu hóming av hvørjar assosiasjónir hetta gevur okkum. Og eg veit at tann, eg tosi við, hevur akkurát somu assosiasjónir sum eg. Tí skilja vit so væl hvør annan.

Hendan ríman skal kortini snúgva seg um eitt annað orð: ”vinnan”.

Tá onkur sigur ”vinnan má takast við upp á ráð, áðrenn man fer at kollvelta vinnuna uttan fyrilit og uttan vinnuligt innlit”, verður heitið vinna brúkt bæði um eitt og annað. Mær vitandi hevur ongin sagt akkurát hatta, og tí fann eg bara upp á at skriva soleiðis. Men munnu vit ikki kunna semjast um at soleiðis kundi onkur saktans havt skrivað ella sagt?

Eg skilji væl setningin, men eg man hava brúkt eini tjúgu ár upp á at halda uppat at skilja hann. Tí eg vil ikki skilja setningin, so sum vit øll so sameiniliga skilja hann. Hann má, eftir mínum tykki, avskiljast, burturskiljast, fráskiljast, umskiljast, útskiljast . . .

Tí hvat er vinna?